Δ.Πέππας(Αντιπροέδρος των Ευβοϊκών Σπουδών του τμ. Κύμης)
“Το συγκρότημα του ατμόμυλου της Παραλίας δημιουργήθηκε από τον Νικ.Χ.Κάραλη και τα πρώτα κτίρια κτίστηκαν μεταξύ 1869 και 1890 σε γωνιακό οικόπεδο έκτασης 1,5 στρ. Η λειτουργία του ξεκίνησε τη 10ετία του 1880. Η τοποθεσία της Παραλίας επιλέχθηκε γιατί την εποχή εκείνη οι μεταφορές πρώτων υλών και τελικών προϊόντων γίνονταν κατά κύριο λόγο δια θαλάσσης. Τα πρώτα προϊόντα του ήταν αλεύρι και σιμιγδάλι.
Στις αρχές του 20ου αιώνα ο μύλος φέρεται ως συνιδιοκτησία των οικογενειών Σταματίου, Κάραλη και Μαρίνου, που αργότερα αποχώρησε.
Στη 10ετία του 1930 ο μύλος λειτουργεί με ηλεκτρογεννήτρια και μετατρέπεται σε «Κυλινδρόμυλο και Μακαρονοποιϊα» με την επωνυμία «Δήμητρα».
Τη 10ετία του 1940 ο μύλος ανήκει μόνο στην οικογένεια Σταματίου.
Στη διάρκεια της κατοχής θα παραμείνει κλειστός για να ξαναλειτουργήσει μετά την απελευθέρωση. Το 1955 το εργοστάσιο συνδέεται με το δίκτυο της ΔΕΗ και το τμήμα ζυμαρικών εκσυγχρονίζεται με τη συνδρομή Ιταλών τεχνικών. Απασχολεί πια περίπου 150 υπαλλήλους, που εργάζονται σε τρεις βάρδιες για να ανταποκριθούν στη ζήτηση. Τα προϊόντα «ΒΕΣΤΑ» γίνονται γνωστά στην ελληνική αγορά ζυμαρικών και καταλαμβάνουν ένα σημαντικό μέρος της.
Τη νύκτα της Μ.Τρίτης του 1963 το εργοστάσιο καταστράφηκε ολοσχερώς, εκτός από τους εξωτερικούς τοίχους, από πυρκαγιά, που ξέσπασε μετά από βραχυκύκλωμα. Δεν έμεινε τίποτε από τον μηχανολογικό εξοπλισμό.
Σημειώνεται ότι το συγκρότημα ήταν ανασφάλιστο, γιατί καμιά ασφαλιστική εταιρεία δεν δεχόταν να το ασφαλίσει λόγω των ξύλινων πατωμάτων και χωρισμάτων.
Αυτό ήταν το πρώτο πλήγμα στην απασχόληση στην Κύμη.
Με απόφαση του Υπουργού ΠΕ.ΧΩ.Δ.Ε., που δημοσιεύτηκε στο ΦΕΚ 387 Δ/13.5.1987, πέντε από τα κτίρια του συγκροτήματος χαρακτηρίστηκαν διατηρητέα και καθορίστηκαν οι όροι για τη δόμηση και τα περιγράμματα θέσεων νέων κτιρίων.”.
Comments are closed for this post.